De ECB: de hoogste tijd voor ‘private outright monetary transactions’?
We waren allemaal niet zo vrolijk. En er was nauwelijks discussie. Gisteren was het maandelijkse telefonische ‘Handelsblatt’ overleg over wat de ECB zou moeten doen volgens deskundologen afkomstig uit allerlei financiële bedrijven en gremia. Het meest opmerkelijke was de algemene overtuiging dat het tijd is voor agressievere monetaire politiek van de ECB. Ik dacht radicaal te zijn door dit in te gaan brengen – maar anderen waren mij voor. Dit zou bijvoorbeeld kunnen middels wat iemand een ‘private OMT’ noemde, gericht op het opschonen van balansen van huishoudens en bedrijven. Achtergrond daarbij was dat men een financiële verstrakking ervoer ten gevolge van het terugbetalen van 137 miljard aan LTRO leningen in combinatie met het niet al te gunstige economische nieuws, een stijgende Euro en ook de doorgaande stijging van de werkloosheid in combinatie met de meest recente, nogal negatieve ‘bank lending’ gegevens. En dat weer in het kader van een te lang uitblijvend ‘autonoom’ herstel – een ontwikkeling die blijvende schade kan toebrengen aan het groei- en herstelvermogen van de Eurozone. Ook participanten die sterk op de lijn van de noodzaak van ‘structurele aanpassingen’ en conditionaliteit zitten waren deze mening toegedaan.
En er was dus, opmerkelijk genoeg, geen discussie over over deze radicale ideeën, ondanks uitdrukkelijke verzoeken van de voorzitter.
Althans, dat was mijn impressie van het geheel. Terzijde: volgens de bank lending survey speelt gewijzigde regelgeving een niet onbelangrijke rol bij een ‘strenger’ aanbod van krediet.
