De economische problemen: cyclisch of structureel?
Een economische neergang kan structureel zijn. Dan is er bijvoorbeeld sprake van toenemende corruptie (Italie), een ineenstorting van een gigantische woningbouwzeepbel terwijl de rest van de economie min of meer overeind blijft (tot voor kort Spanje, dat nu echter in een totale crisis verzeilt raakt) of van bedrijven die mensen met andere ervaring, vaardigheden en kennis willen dan er zijn. Ook kan sprake zijn van een ‘pervers’ monetair systeem, waarbij ‘flitskapitaal’, als er economische problemen ontstaan, bliksemsnel het land verlaat – en daarmee de problemen verergert (Zuid-Europa, Ierland, de Baltische staten). Alleen Duitse banken hebben al meer dan 300 miljard Euro teruggehaald uit Zuid-Europa (en dan wilt u weten waar die honderden miljarden steun voor nodig zijn…?).
De vraag is of er momenteel in Europa sprake is van structurele of cyclische problemen. Voor bijvoorbeeld de arbeidsmarkt kan die vraag uitstekend beantwoord worden. Er is geen sprake van structurele maar wel van cyclische problemen. Als er op de arbeidsmarkt sprake is van toenemende structurele problemen dan blijven er steeds meer vacatures openstaan en stijgt de vacature graad (% van de beroepsbevolking) ook in geval van hoge of stijgende werkloosheid. Als we kijken naar Nederland (middelmatige maar stijgende werkloosheid) of de Baltische staten (hoge en voor enkele van deze staten sinds kort weer stijgende werkloosheid) dan zien we wat deze maatstaf betreft geen tekenen van toenemende structurele problemen op de arbeidsmarkt (bron: Eurostat). De problemen zijn wat betreft de arbeidsmarkt cyclisch. Niet de werknemers of de bedrijven – maar de vraag is het probleem.Geniales Aufblasbare Wasserpark
