Werkloosheid in de EU: een nieuw record
Vandaag publiceerde Eurostat nieuwe gegevens over de werkloosheid in de EU. Het percentage is hetzelfde gebleven – maar het aantal werklozen is met + 50.000 naar een nieuw record gestegen. En de verschillen tussen de verschillende landen worden alsmaar groter (grafiek).
Het historisch patroon is boeiend. Na 1994 vond er duidelijk conversie plaats (de verschillen werden kleiner), gelukkig doordat de werkloosheid een dalende tendens vertoonde. En in september 2008 waren ze zelfs onbeduidend aan het worden. De Euro leek een doorslaggevend succes, ook mijn aanvankelijke twijfel werd minder. Helaas werd veel van de daling, met name in Spanje en Ierland, veroorzaakt door een met kapitaal uit onder meer Duitsland en Nederland gefinancierde huizenzeepbel. Na 2008, toen het noordelijke kapitaal na het ‘Lehmann-moment’ weer wegstroomde uit de periferie, nemen de verschillen weer toe en worden ze binnen de kortste keren groter dan ze ooit geweest zijn… Dergelijke verschillen in een gebied als de EU? Het is een nieuw terrein voor de economische wetenschap. We weten het gewoon niet. Zal het tot massale emigratie leiden? Ik bedoel: vijf tot tien miljoen mensen? Waarschijnlijk. Betekent dat dat het ‘centrum’ van Europa steeds meer mensen gaat herbergen terwijl de periferie ontvolkt? Of gaat men vooral naar Australie (de Ieren), Brazilie (de Portugezen), Turkije (de Grieken) en de VS (de Italianen)? Laten we het er voor het moment op houden dat de kosten van het uit de Eurozone stappen wellicht erg hoog zijn. Maar de kosten van 23% werkloosheid in Spanje en 19% in Griekenland zijn ook bijzonder hoog… En ik begrijp gewoon niet hoe deze situatie, die nog elke maand erger wordt, door kan blijven gaan.
