Grafiek van 16/12/11. Sterkere werkgelegenheidskrimp in landen Eurozone
Eurostat heeft nieuwe gegevens over de werkgelegenheid. In vrijwel alle landen van de EU neemt, als we naar de kwartaal-op-kwartaalveranderingen kijken, de werkgelegenheidsgroei af of neemt de krimp toe. De landen waar het beter gaat zijn geen Euro-landen (uitzondering: Estland). In de Baltische staten Letland en Litouwen, die enkele jaren geleden zijn uitgekocht, lijkt dit geld nu ook op te zijn. De ontwikkeling van Estland is opmerkelijk. Een banengroei van 9% op jaarbasis is meer dan uitzonderlijk. Ik zal dat nader uitzoeken. In Ierland en Spanje is, na meer dan vier jaar crisis, nog geen schijn van een verbetering te zien. Engeland en Letland lijken een hevige recessie te zijn ingegleden.
Waarom deze vergelijking? De ECB kijkt enkel naar het Eurogebied als geheel. Ook vanuit andere hoeken is weinig belangstelling voor een vergelijking van de EU-landen. Daarom worden op deze site de individuele landen met elkaar vergeleken.
Eurostat verzamelt de economische gegevens, instellingen als de OECD en de ECB gebruiken en analyseren ze. De ECB kijkt, bijvoorbeeld als het om de werkgelegenheid gaat (zie bijvoorbeeld H 4 van het meest recente maandelijkse bulletin), echter enkel naar de de Eurozone als geheel. Werkloosheid lijkt helemaal buiten het perspectief van de ECB te vallen. Hoewel de OECD wel naar de individuele landen kijkt is er, gezien het verschil in ontwikkeling, te weinig aandacht voor een vergelijking van de individuele landen met elkaar. Ook in de blogosfeer is er weinig aandacht voor een internationale vergelijking van de gegevens. Jammer, want de onevenwichtigheden tussen de landen worden namelijk niet enkel veroorzaakt door de economische politiek in de individuele landen – maar ook en juist doordat ze lid zijn van het Eurogebied. Ik wijs hier nogmaals op de verschillen in prijsniveau die samenhangen met verschillen in lonen en productiviteit en de invloed die dit heeft op de kapitaalstromen, die – mede in samenhang met de systematische onderbesteding in Noord-Europa – daarheen stroomde waar het geld de hoogste koopkracht had. Kash Mansoori heeft hier het een en ander over geschreven. In tegenstelling tot de impliciete aanname van de ECB wordt er hier dus expliciet vanuit gegaan dat de Euro en het Eurosysteem zelf, in samenhang met de verschillen in prijsniveau en economische ontwikkeling tussen de landen, een deel van het probleem is. Vandaar de vergelijking. Die ook zonder dit verhaal natuurlijk de moeite waard is: het gaat echt heel snel veel slechter. Deflatie in actie (in Griekenland is de geldhoeveelheid ondertussen met dubbele cijfers gedaald).
