Werkloosheid – een keuze? Dat is niet relevant voor de werkloosheidsstatistiek!
‘Vrijwillige’ werkloosheid bestaat niet. Althans: niet wat betreft de officieel gemeten werkloosheid. Uiteraard kom je de term wel regelmatig tegen. Maar dat is binnen het kader van de werkloosheidsstatistiek onzorgvuldig. Die definities zijn niet gericht op de oorzaak van de werkloosheid maar op de omvang van de werkloosheid en daarmee de omvangInflatable Water Game van de verspilling van tijd en talent.
Om iets te kunnen meten moet je het goed definiëren. En bij werkloosheid hebben de werkgroepen van de ILO, die hier min of meer over gaan (kijk hier voor recente discussies of herformuleringen) er grote zorg aan besteed dat werkloosheid is gedefinieerd als een situatie waar men actief uit probeert te ontsnappen. Om werkloos te zijn moet je geen werk hebben (of slechts een paar uur), meer willen werken (daaruit blijkend dat je actief op zoek bent) en vrijwel direct beschikbaar zijn (hoogzwangere vrouwen of vrouwen die net bevallen zijn vallen dus automatisch af). Op de genoemde vragen moet met een driewerf ‘Ja!’ worden geantwoord voordat u meetelt. Als werkloze.
Dit kan een vrijwillig gekozen situatie zijn – wellicht heeft u zelf ontslag genomen. Maar dat betekent niet dat u ‘vrijwillig’ werkloos bent in economische zin. In de officiële werkloosheidsstatistiek doet dat niet ter zake. U bent gewoon: ‘werkloos’ en telt dus mee.
Nu kun je in het dagelijks taalgebruik zeggen: werklozen zijn ‘vrijwillig’ werkloos als ze een baan weigeren omdat het werk ze niet aanstaat of omdat het te weinig betaalt. Maar in het economisch spraakgebruik, dat gaat over de gemeten eenheden, is dat niet relevant. Het wordt niet gemeten (althans niet binnen de normale werkloosheidsstatistiek).
We moeten zoals altijd in de economie uitkijken om de economische definities en de dagelijkse betekenis dooreen te halen. Als werklozen bepaald werk -tomaten plukken- afwijzen dan kan dat vele redenen hebben. Wellicht zijn ze allergisch voor tomaten. Wellicht is het werk aan de andere kant van het land en kost het te veel om er te komen. Wellicht hopen ze erop dat er, ooit, werk langs komt dat leuker is of meer oplevert. Maar in al die gevallen zijn de werklozen nog steeds actief op zoek naar werk. En dan ben je ‘werkloos’, iets wat je duidelijk niet wilt zijn.
Je zou extra informatie kunnen vragen aan werklozen en dan op basis van formele richtlijnen bepaalde werklozen ‘vrijwillig werkloos’ kunnen noemen en andere niet. Iemand die een baan weigert wegens allergie (medische reden) is dan bijvoorbeeld niet ‘vrijwillig werkloos’. Maar iemand die een baan weigert omdat ze 8 maanden zwanger is, is die dan wel ‘vrijwillig werkloos’? En iemand die ooit een verkeerde studie heeft gekozen? Of die, niet onbelangrijk, bij een sollicitatie het verkeerde petje opheeft? U ziet het al: die richtlijnen worden niet eenvoudig. Hoe dan ook – die 27% werklozen in Spanje en Griekenland zijn gewoon ‘werkloos’ en dus geschikt voor en beschikbaar voor en op zoek naar werk. En ze vinden dat niet. Zorgvuldiger gesteld: er komen telkens nieuwe werklozen bij en bestaande werklozen krijgen een baan en het saldo van deze stromen blijkt 27% van de beroepsbevolking te zijn.
Wat ook al aangeeft dat ‘vrijwillige’ werkloosheid en moeizame term is: het gaat ten dele om telkens andere mensen! En het bijzondere van dit verhaal (en echt helemaal begrijpen doen economen dat niet) is uiteraard de stabiliteit van die 27%, die slechts langzaam omlaag blijkt te kunnen gaan ondanks de steeds wisselende samenstelling van de populatie werklozen – kennelijk hangen die inkomende en uitgaande stromen toch op een of andere manier samen. Wat echter niet ingewikkeld is, is dat er dus een (wisselende) groep van 27% van de beroepsbevolking is die wil en kan werken – maar dat niet doet.
Wat een totale verspilling van tijd en talent… En ja, dat kan ik zeggen, want de definitie is erop gericht juist de hoogte van die verspilling te kunnen meten.
I’ve been browsing online greater than 3 hours lately, but I never discovered
any interesting article like yours. It is beautiful worth enough for
me. In my view, if all website owners and bloggers made just right content material as you did, the internet will probably be much more
helpful than ever before.