Een korte reactie op reacties
Op Twitter kwamen een paar reacties, vooral van Pieter Gautier, op mijn Groene column. Hierbij een korte reactie op de reacties.
Vooropgesteld, nee ik lees de industrial organization literatuur niet en ik ben geen econoom.
Desalniettemin waag ik te betwijfelen hoe zinvol de markt metafoor is. In de praktijk speelt vraag en aanbod, tenminste als je het ondernemers vraagt, nauwelijks een rol in hoe ze hun prijs bepalen. Niettemin zijn twee vraag en aanbod lijntjes die elkaar kruizen het uitgangspunt van de wetenschap.
Ik heb lang genoeg wetenschapsfilosofie gehad om te weten dat men verdomde lang door bleef gaan met Ptolemeïsche astronomie door allerlei steeds exotischere uitzonderingen te maken op de kern van de theorie. (De aarde is niet het centrum van het universum, maar ligt er dichtbij — in die categorie.) Door steeds meer uitzonderingen (economen lees: ‘imperfecties’ en ‘fricties’) toe te voegen aan de kern van de theorie kwam men tenminste nog in de buurt van de realiteit, maar uiteindelijk bleek de rot dieper te zitten.
Zo zie ik het eigenlijk ook bij economie. Er wordt krampachtig vastgehouden aan een vraag en aanbodmodel, terwijl dit voor zover ik het kan beoordelen geen enkele basis heeft.
In de meeste grote bedrijven worden prijzen simpelweg vastgesteld door een opslag op de kosten te rekenen. Fluctuaties in de vraag worden in eerste instantie opgevangen door voorraadvorming. Een bedrijf probeert dan voorraden weg te werken door, zoals bij autofabrikanten, bonussen aan dealers, marketing, goedkope autoleases en hogere inruilwaardes. Nogmaals, dat heeft weinig met vraag en aanbod te maken en alles met planning.
Is het niet zinvoller om als uitgangspunt dit soort kostenplus prijzen te nemen, in plaats van vraag en aanbod prijzen?
